วัดอมรินทราราม

ประวัติ/ความเป็นมา

      วัดอมรินทราราม เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร เดิมชื่อว่า "วัดบางหว้าน้อย" เป็นวัดโบราณในสมัยกรุงธนบุรี สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช โปรดฯ ให้บูรณะปฏิสังขรณ์ แล้วสถาปนาให้เป็นพระอารามหลวง ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ๑ ทรงสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ขึ้นแล้ว กรมพระราชวังหลังได้โปรดสถาปนาวัดนี้ขึ้นใหม่หมดทั้งพระอาราม คือ สร้างพระอุโบสถ พระระเบียง วิหาร กำแพงแก้ว ศาลาราย หอระฆัง หอไตร หอสวดมนต์ ศาลาการเปรียญ กุฏิ เสนาสนะ และ ถนนในพระอาราม โดยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชได้พระราชทานนามวัดใหม่ว่า "วัดอมรินทราราม" คู่กับวัดบางหว้าใหญ่ ที่เปลี่ยนชื่อเป็นวัดระฆังโฆสิตาราม และทรงสร้างพระอุโบสถที่สร้างค้างอยู่ต่อไปจนสำเร็จ ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๓ ทรงปฏิสังขรณ์พระอุโบสถ พระระเบียง พระวิหาร และสิ่งอื่นๆ รวมทั้งทรงสร้างกุฏิเพิ่มเติมอีกหลายห้อง การปฏิสังขรณ์ได้กระทำกันต่อเนื่องมาทุกยุคของเจ้าอาวาส แต่ละรูปรวมทั้งพระบรมราชวงศ์ ข้าราชบริพาร และ ราษฏรผู้มีจิตศรัทธา บริจาคทรัพย์บูรณะปฏิสังขรณ์วัดอมรินทรารามมาด้วยดีจนถึงปัจจุบันนี้ แต่เดิมวัดอมรินทรารามเป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดราชวรวิหาร ต่อมาได้ถูกจัดเป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดวรวิหาร ตามประกาศลงวันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๔๘

สิ่งสำคัญของวัด

พระอุโบสถ
สร้างขึ้นใหม่แทนหลังเดิมที่ถูการทางรถไฟตัดไปหนึ่งห้องเพื่อทำทางรถไฟ ทำให้พระอุโบสถเล็กลง ชาวบ้านจึงเรียกว่าโบสถ์น้อย เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัย

มณฑปพระพุทธบาทจำลอง
พระองค์เจ้าหญิงจงกล พระธิดาในกรมพระราชวังหลัง ทรงสร้างขึ้น จัดว่าเป็นมณฑปที่สวยงานที่สุดในประเทศไทย

พระพุทธฉายจำลอง
พระองค์เจ้าหญิงกระจับ พระธิดาในกรมพระราชวังหลังทรงสร้างขึ้น เป็นภูเขามีความสูง ๓ วา ๒ ศอก กว้างโดยรอบ ๑๙ วา

ตำหนักเขียว
เป็นตำหนักของสมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระยาเทพสุดาวดี ซึ่งอยู่ในความอนุรักษ์ของกรมศิลปากร ซึ่งทางวัดได้ทำการรื้อเพื่อย้าย และทำการสร้างใหม่ให้คงสภาพเดิม

สถานที่ตั้ง

เลขที่ ๕๖๖ แขวงศิริราช เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร

เว็บไซต์

 

ค่าธรรมเนียม

การเดินทางไปยังวัดสุทัศเทพวรารามราชวรมหาวิหาร

การเดินทาง โดยรถประจำทาง สาย